משיח - ماشیح(یاداشت پنجاه و پنجم)

«من با ایمان کامل، به آمدن ماشیح اعتقاد دارم و اگر چه او تأخیر کند، با این حال هر روز در انتظار او هستم که بیاید»

(اصل دوازدهم از اصول سیزدهگانه ایمان یهود)

"אני בהחלט מאמין, להאמין המשיח, ואף על פי שהוא עלול לעכב, אף על פי כן אני

מחכה לו שיבוא כל יום."

(סעיף XII של עקרונות האמונה היהודית )

 تورات مقدس که مبنای اصول اساسی اعتقادات و اندیشه یهودیت است، در بخشهای نخستین خود پس از شرح چگونگی تکوین جهان هستی، خلقت انسان و ذکر تاریخ پیامبران اولیه، ظهور منجی موعود را به بشر نوید می دهد.

«انتظار»، جوهره اصلی یهودیت و موجب پویایی انسان در همه زمانهاست. انسان در جهانی که خداوند آن را در نهایت کمال خلق کرده، رو به آینده ای دارد که ظهور منجی موعود ( ماشیَح ) در آن، نشانه برقراری عدالت الهی است.

حضرت یعقوب در تورا چنین می فرماید:

«چوب (تنبیه) از یهودا و ترکه تأدیب از نسلش دور نخواهد شد، تا منجی جهان از او ظهور کند و ملتها از او اطاعت کنند.»

"מחכה", את המהות העיקרית של היהדות ואת הדינמיקה האנושית בכל עת.השלמות של האדם בעולם שאלוהים ברא אותו, הוא העתיד של המושיע המובטח (המשיח), זה סימן של צדק אלוהי.

הנביא יעקב, כאמור בתורה:

"Stick (עונש) לא יהיה רחוק יהודה של משמעת, מושיע העולם, הוא יעלה ומדינות יצייתו לו."

و این اعتقاد در تمام متون مذهبی یهودیان استمرار می یابد.

افزون بر آن، اندیشه نجات یافتن و انتظار برای منجی موعود که خواهد آمد و نظامی منطبق با قوانین الهی و آسمانی برقرار خواهد کرد، یکی از مهمترین بخشهای اعتقادی و مشترک در ادیان توحیدی است.

هر چند بیان ویژگیهای این موعود و آنکه چه هنگام و در کجا ظهور خواهد کرد، در همه ادیان یکسان نیست؛ آنچه در این اندیشه مشترک است اینکه او نجات دهنده ای از خاندان نبوت خواهد بود و این منجی به خوی پسندیده، تقوی، دانش و همه صفات نیکو آراسته و از بدیها و زشتیها مُبَراست.

یکی از پایه های اساسی و اصول مهم آیین یهود، ایمان به ظهور ماشیح و دوره نجات یا گِئولاست. طبق نظر هارامبام، هر فرد (یهودی)که به ماشیح اعتقاد نداشته باشد یا چشم به راه آمدن او نباشد، منکِر سخنان حضرت موسی و دیگر انبیای بنی اسرائیل است؛ زیرا همان طور که ذکر خواهد شد، موضوع ماشیح پیاپی در متون مقدس عنوان گشته است.

در مقاطعی که آزار، شکنجه، رنج و مشقت یهودیان توسط مشرکان به سبب اعتقادات مذهبی و توحیدی آنها به اوج خود می رسید، ایمان به ماشیح و گئولا (نجات) بود که جرقه های امید را روشن نگاه داشته و باعث می شد تا یهودیان، بدترین و هولناکترین مصیبتهای تاریخ را تحمل کنند و به انتظار روز قضاوت ا.لهی باشند. روزی که حق بر ناحق پیروز شده و صلح و صفا، برادری و صمیمیت بر جهان حاکم شود و «تمامیزمین از دانش ا.لهی مملو گردد» و « تمامیانسانها نام خد.ا را خوانده و او را یکسان عبادت خواهند کرد».

ואמונה זו תימשך כל הטקסטים הדתיים היהודיים.
יתר על כן, הרעיון שהגאולה תבוא על ידי ומחכה המושיע המובטח הצבאי לקיים את חוקי האלוהים ואת הרצון האלוהי, ואמונה משותפת הדתות המונותאיסטיות הוא אחד החלקים החשובים ביותר.
כל התכונות הטובות של  טוב ורע ואת הכיעור.
אחד העקרונות הבסיסיים והחשובים היסוד של הדת היהודית, האמונה המשיח שמור, או תקופת Gyvlast. על פי הרמב"ם, כל אדם (יהודי) שמאמינים שהמשיח לא בא אל עיניו כבר לא מכחישים את דבריו של הנביא משה ואת הנביאים ישעיהו, כי כפי שצוין, משיח סידורי כתבי כמו להיות נושא הוא.
ואסון  הגרוע ביותר עד כה דוב לחכות ליום הדין. להיות Lhy. נכון ולא נכון באותו יום זכה, שלום אחווה אינטימיות גוברת על כל העולם "ידע  להיות מלא" ו "שם אלוהים . אתה קורא אותו והוא יהיה להתפלל."