پوریم

آن زمان که آدم خلق شد هرگز در این فکر نبود,روزی خواهد آمد که باید زمین را ترک گوید

پوریم

آن زمان که آدم خلق شد هرگز در این فکر نبود,روزی خواهد آمد که باید زمین را ترک گوید

הי(یاداشت یازدهم)





دل من نرم تر از جنس حریر،

دلم از جنس بلور،

گر تو را قصد شکستن باشد،

سنگ بی انصافی است،

یک تلنگر کافی است.............

 

 

הערה ט (یاداشت نهم)



گاه...یک لبخند ،آنقدر عمیق می شود که گریه می کنم
گاه...یک نگاه،آنچنان سنگین است،که چشمانم رهایش
نمی کنند...
گاه...یک سکوت،آنقدرسنگین است،که جذبش می شوم
و گاه یک عشق،آنقدر ماندگار است که دچارش می شوم