پوریم

آن زمان که آدم خلق شد هرگز در این فکر نبود,روزی خواهد آمد که باید زمین را ترک گوید

پوریم

آن زمان که آدم خلق شد هرگز در این فکر نبود,روزی خواهد آمد که باید زمین را ترک گوید

به یادش( یاداشت بیست ودوم)



دره ، حقیقت را مدفون کرد

و هیچ کس به دنبال گمشده اش نرفت
آتش ، یادها را نابود کرد
و هیچ کس به نجات آنها دست دراز نکرد
همگان فقط گریستند بررفتگان
و تاریخ همچنان تکرار میشود
شرر نگاهت پروانه را سوزاند
شمع ماند و بدنامی