پوریم

آن زمان که آدم خلق شد هرگز در این فکر نبود,روزی خواهد آمد که باید زمین را ترک گوید

پوریم

آن زمان که آدم خلق شد هرگز در این فکر نبود,روزی خواهد آمد که باید زمین را ترک گوید

עברית הראשונה(یاداشت هفتاد وششم)

 

 

  

به سالِ نو، خدا این سان ندا داد
پیامِ دلنشین، بر قومِ ما داد

به پا خیز، ای که در خوابِ گرانی!
که ایزد، مژدهء عَفو و جزا داد

چو گشتم رهسپارِ خانهء او
مرا فرمانِ پرهیز از ریا داد

چو بِشْنیدم من،آیاتی زِ تورات
دل و روح و روانم را صفا داد

طَنینِ روح بخشِ شاخِ قوچی
تنم لرزاند و روحم را جلا داد

کنون روزِ قضا و حکمِ قاضی است
نماز و روزه، دَردم را شفا داد

چو دل بِشْکست و احسان‌ها فزون گشت
نویدِ عمرِ با عزّت به ما داد

هر آن کس، توبه کرد اَندَر مناجات
خدای آسمان، دردش دوا داد

عزیزان، روزِ دین است و قضاوت
خدای مهربان، بَخشِش به ما داد

چو دل‌جویی نمودیم از غریبان
دلِ ما را زِ درد و غم رها داد
 

השנה החדשה, יום ראשון אלוהים בכה
הודעה נעימה, האנשים נתנו לנו

קום, הו לישון כל כך יקר!
אלת, רחמים ונענשו '

צ'ו חזר הביתה הוא הלך
אני נתתי את הפקודה להימנע מצביעות

אני צ'ו, פסוקים מן התנ"ך
טוהר לב ובנפש, ונשמה ש

הדהד את רוחו של השופר
הגוף שלי ואת הנשמה שלי רועד מלוטשים

מאז יום דין, והשופט
תפילה וצום, רפא את הכאב שלי

יתר על כן תבוסת שיוט וא 'צ לב
אנו מבטיחים לתת כבוד חיים

כל אחד מהם, הוא עוסק בתפילות של חזרה בתשובה
אלוהים שבשמים, לתת משככי כאבים

יום אהבה, אמונה ושיפוט
הרחמן אלוהים, סלח לנו כי

צ'ו התנחם מזרים
הכאב והצער בלבנו לתת לי