مولانا شاهین شاعر یهودی(یاداشت سی وسوم)

سخن در آفرینش کردم آغاز

          درون پرده این سان می زنم ساز
یکی در وادی حکمت بپویم
         به قدر عقل خود رمزی بگویم
چنین فرمود استاد سخن گوی
         کاربر بود او به چوگان خرد گوی
که پیش از آفرینش قادر پاک
         که عرش را آفرید و چرخ و افلاک

سوکا(یاداشت سی ودوم)

پنج روز بعد از یوم کیپور، پانزدهم ماه تیشری مصادف است با خگ سوکوت (عید سایبان ها). طبق یک سنت دیرینه، یهودیان با برپایی سوکا (سایبان) طی هفت شبانه روز در آن زندگی می کنند و با انجام مراسمی خاص جشن سوکا را برگزار می کنند.
واژه سوکا در فرهنگ لغات عبری به معنای سایبان (خیمه ای قابل برچیدن) آمده، معنای دیگر آن سایبانی است موقت بدون حفاظ که از شاخه و برگ درختان با قوانین ویژه ای ساخته شده باشد.

در کتاب مقدس سفر لاویان فصل 23 دستوراتی از جانب خداوند برای ساختن سوکا بیان شده است. این جشن از دو نظر بسیار حائز اهمیت می باشد از یک سو یادآور خروج قوم بنی ایسرائل از سرزمین مصر و چهل سال اقامتشان در صحرای سینا می باشد که توسط ابرهای پر جلال الهی همانند سایبانی در آن شرایط سخت و طاقت فرسا بیابان، در مسیر سفرشان محافظت می شدند. یهودیان با سکونت در سوکا نشان می دهند که پناه انسانها، دیوارها و سقف های به ظاهر مستحکم خانه ها نیست، بلکه در هر شرایطی نظارت مستقیم قادر مطلق است که آنان را (همانند بنی ایسرائل در بیابان) محافظت می نماید. از سوی دیگر خگ سوکوت، عید جمع آوری محصول می باشد و به عبارتی جنبه کشاورزی هم دارد و آن نشانگر ورود یهودیان به اورشلیم برای برگزاری سوکا و نیایش (پایان فصل محصول) جهت نعمت های بی کرانی که خداوند به بشریت ارزانی داشته است. جشن سوکوت به ایام شادمانی های یهودیان (اعیاد سه گانه שלש רגלים) ملقب شده است. به همین منظور در سفر لاویان فصل 23 ذکر شده در روز اول و هشتم دست از کار بکشند و این دو روز را چون شبات در نظر داشته باشند و نیز تاکید شده "درعیدت شادی کن". با احتساب شمینی عصرت و سیمحا تورا مدت خگ سوکوت 9 روز به شمار می رود.