של שמונה עשר תפילות دعا های هشتگانه(یاداشت هشتادو چهارم)

شکی نیست که مهمترین قسمت نماز ما همان دعاهای هجده ‎گانه ‎ای است که در نمازهای مختلف می‎خوانیم. در میشنا این دعاها را نماز (تفیلا) نام گذارده ‎اند. این نماز را رَبان گَملیئل اهل شهر یونه در قرن اول میلادی تنظیم نموده است. عده‎ای دیگر عقیده دارند که مدتی قبل از او صد و بیست نفر از پیران قوم که در بین آنها عده‎ای پیامبر وجود داشت، این نماز را تنظیم نمودند.  

אין ספק שהחלק החשוב ביותר שלנו היא תפילת התפילה שמונה עשרה ילדים שקוראים את תפילות שונות.התפילות והתפילה בשם המשנה (Tfyla) עזבו.קלטות התפילה  מהעיר במאה הראשונה לספירה, קבעו . אחרים מאמינים כי קצת זמן לפני שהוא מאה ועשרים של קשישים ביניהם היו כמה נביאים, התפילה נקבעה.  

  قدیمی‎ترین قسمت‎های این نماز سه دعای اولیة آن است که در حدود چهارصد سال قبل از میلاد به وسیلة اعضای بِت‎هَکِنِسِت هَگِدولا (مجمع بزرگان قوم یهود) فراهم شده ‎است. سه دعای آخر آن احتمالا درحدود دویست سال قبل از میلاد در دورة مکابی‎ها نوشته شده است. دوازده دعای وسطی به دوران معبد دوم مربوط است. امروز این نماز در نوزده دعا خوانده می‎شود و قسمت نوزدهم آنرا شموئیل جوان اهل یَونِه تنظیم نموده است.

דניאל دانیال نبی (یاداشت هشتاد ودوم)

در کتب مقدس (تنخ) بخش نوئیم کتاب دانیال نبی باب اول تا ششم و کتاب عزرا باب (1و2و3و4و7) این چنین اشاره شده :
در سال سوم سلطنت یهویاقیم پادشاه یهودا، رئیس جلادان (نوزرئدان) که از کارگزاران پادشاه بابل (نبوخدنصر) بود در هفتمین روز ماه پنجم (آو) به شهر اورشلیم حمله ور شد. او با سربازان کثیری که در اختیار داشت حصارهای اورشلیم را ویران نمود، سپس خانه خداوند (بیت همیقداش)، کاخ پادشاه و تمام خانه های شهر اورشلیم به ویژه خانه های بزرگ و مجلل را به آتش کشید و ویران نمود (ماخیم ب10-25:8)
پس از ویرانی بیت همیقداش، دانیال نبی پسر یوحنا بن پوشیا در شب آنروز به اسارت درآمد ( در سال 606 پیش از میلاد) و به بابل برده شد. 

בחלק הכתובים (תנ"ך) Nvyym של שישה הספרים הראשונים של דניאל וספר עזרא (1, 2, 3, 4 ו -7) הזכיר את זה:בשנה השלישית למלכותו של מלך יהויקים יהודה, ראש התליינים (Nvzrydan) שברוקרי מלך בבל (Nbvkhdnsr) ביום השביעי של החודש החמישי (שד ') לירושלים הותקפו. הוא טען כי חיילים רבים נהרסו חומות ירושלים, בית ה '(פסוק Hmyqdash), ארמונו של המלך ואת כל בתי ירושלים, במיוחד בבתים הגדולים ומפוארים שרפו והרסו (Makhym B10-25: 8)לאחר חורבן בית Hmyqdash, בנו של דניאל בן ג'ון Pvshya בלילה נתפס באותו יום (ב606 לפנה"ס) ונלקח לבבל.